Przejdź do tekstu.
Menu
Oczy wiary
  • Strona główna
  • Podcast
    • Christus vivit
    • Gaudete et exsultate
  • Blog
  • Mogilski Krzyż
  • Muzyka
Oczy wiary

Słabnące zaufanie

Opublikowane 12 maja 202014 maja 2020 by Katarzyna Kajzar

Czas przymusowej izolacji, lęku o siebie i najbliższych, niepewności, która bije z wielu stron to moment, w którym łatwo jest szarpnąć naszymi emocjami i diabeł szarpie ile się da. Na pierwszy ogień idą relacje między ludźmi – przyjaźń, miłość i wspólnota.

Relacja zaczyna pękać, gdy przestajemy ufać. Tak, jak w raju Ewa przestała ufać, że Bóg chce jej dobra i ją kocha, i dała się namówić na zerwanie owocu, tak my w galimatiasie codzienności, przy braku normalnych spotkań, w zmęczeniu, znużeniu i frustracji, zaczynamy podejrzewać siebie nawzajem o złe intencje, o brak miłości, obojętność, knucie. Czasem myślimy, że gdzieś nie ma już dla nas miejsca – we wspólnocie, w czyimś sercu, bo ten ktoś inaczej się teraz zachowuje niż robił to dotychczas.

Nie możemy przestać darzyć zaufaniem. Musimy obronić w sobie wiarę w miłość, przyjaźń i w ludzi. Te relacje, które budowaliśmy, wciąż są. Trzeba ich strzec cierpliwie i łagodnie, z pokorą i uprzejmością. Na pewno nie raz uderzą w nas silne emocje, możemy poczuć je bardzo wyraźnie i to będzie moment, w którym należy iść przed Pana i wylać przed Nim serce, wylać wszystko to, co w nas bije. Za św. Ignacym z Loyoli powtarzam: decyzje podejmujemy wtedy, gdy nie ma w naszym życiu emocji ani złych, ani dobrych, w czasie normalnym, zwykłym. Teraz czas jest niezwykły, teraz trzeba trwać w tych decyzjach, które były podjęte wcześniej. Miłość to też decyzja, i przyjaźń, i trwanie we wspólnocie.

Podobnie ciepło jest, żeby nie powiedzieć, że gorąco, w rozmowach o Kościele, o poszczególnych kapłanach, o tym jak należy przeżywać obecne ograniczenia. Jedna ręka kłóci się z drugą, kolano mądrzejsze jest od brzucha, podbródek wie lepiej niż pięta. Jesteśmy jednym ciałem – tym jest Kościół, ciałem Chrystusa. Przystoi nam modlić się i pracować dla dobra innych, wspierać się na drodze do świętości. Nie rezygnujmy ze swojego patrzenia, swojej wrażliwości czy sposobu przeżywania wiary. Ale nie rezygnujmy też z ludzi, których Pan postawił na naszej drodze. To On prowadzi Kościół, to On jest gwarantem jego istnienia i tej perspektywy nie możemy stracić – ufności, że to Bóg jest Panem. Czasem tak bardzo chcemy naprawić to, co według nas jest niewłaściwego, że zapominamy ufać Bogu, ufać, że wszystko, absolutnie wszystko należy do Pana. Rzucamy swoje niezgody i protesty, nosimy i wznosimy coraz wyżej wzburzenie, a w naszych sercach rośnie ściana. Płuca i nerki, żołądek i śledziona, tak bardzo różne, tak bardzo potrzebne. Nie wyobrażam sobie, żeby nerki mogły kiedykolwiek namówić płuca na filtrowanie krwi miast natleniania. Niech każdy będzie na swoim miejscu i pracuje dla innych.

Trzymajmy się Boga.
Strzeżmy darów, jakie mamy.
Doczekamy dnia, w którym znów będziemy mogli paść sobie w objęcia. Na pewno!

Inne ciekawe posty:

  • Podcast 2.28 Zaufać tym dziwnym ludziom – Christus vivit – 216-220Podcast 2.28 Zaufać tym dziwnym ludziom – Christus vivit – 216-220
  • Podcast 2.25 Kajak – Christus vivit – 192-201Podcast 2.25 Kajak – Christus vivit – 192-201
  • Podcast 2.6 Budowanie relacji – Christus vivit 64-70Podcast 2.6 Budowanie relacji – Christus vivit 64-70
  • Między darem a wdzięcznościąMiędzy darem a wdzięcznością
  • Posadzka i dym kadzidłaPosadzka i dym kadzidła
  • Psalm 120: Patrz, z kim spędzasz czasPsalm 120: Patrz, z kim spędzasz czas

Kliknij i udostępnij. Warto.

  • Udostępnij
  • Tweet

Dodaj komentarz Anuluj pisanie odpowiedzi

Twój adres e-mail nie zostanie opublikowany. Wymagane pola są oznaczone *

Szukaj

Podcast Oczy wiary

Oczy wiary
Oczy wiary

Czytamy dokumenty papieża, bo są mądre, entuzjastyczne i warte poznania. Nie wgłębiamy się w teologię, szukamy wskazówek i porad dobrych do zastosowania w naszym zwykłym, codziennym życiu, bo chrześcijaństwo jest codzienne.
Strona: https://posluchajpapieza.pl

2.32 Bóg woła – Christus vivit 248-252
byKatarzyna Kajzar

Odwieszamy wąskie rozumienie „powołania” i wracamy do podstawowego, szerokiego znaczenia tego słowa. Warto zacząć od fundamentu, potem łatwiej ściany stawiać ;)

Link do strony odcinka: https://oczywiary.pl/podcast-2-32-bog-wola-christus-vivit-248-252

2.32 Bóg woła – Christus vivit 248-252
2.32 Bóg woła – Christus vivit 248-252
17 grudnia 2021
Katarzyna Kajzar
2.31 Bardzo blisko ludzi – Christus vivit – 230-247
8 grudnia 2021
Katarzyna Kajzar
2.30 Do kogo należałoby zadzwonić – Christus vivit 224-229
19 listopada 2021
Katarzyna Kajzar
2.29 Sposoby modlitwy – Christus vivit – 221-223
6 listopada 2021
Katarzyna Kajzar
2.28 Zaufać tym dziwnym ludziom – Christus vivit – 216-220
15 października 2021
Katarzyna Kajzar
2.27 Uspokój się i idź – Christus vivit – 209-215
2 października 2021
Katarzyna Kajzar
2.26 Radość – Christus vivit – 202-208
20 września 2021
Katarzyna Kajzar
2.25 Kajak – Christus vivit – 192-201
3 września 2021
Katarzyna Kajzar
2.24 Gdyby młody wiedział, a stary mógł – Christus vivit – 187-191
21 sierpnia 2021
Katarzyna Kajzar
2.23 Korona, fundament i spotkanie – Christus vivit 179-186
6 sierpnia 2021
Katarzyna Kajzar
Search Results placeholder

Na facebooku

Na facebooku

Najczęściej czytane

  • Jak odbudować Kościół?
    Jak odbudować Kościół?
  • [muzyka] Odszedł Pasterz od nas
    [muzyka] Odszedł Pasterz od nas
  • [myzyka] Błogosławcie Pana
    [myzyka] Błogosławcie Pana
  • [muzyka] Modlitwa dominikańska
    [muzyka] Modlitwa dominikańska
  • Podcast #009 - Jak zmierzyć wiarę - Gaudete et exsultate 40-46
    Podcast #009 - Jak zmierzyć wiarę - Gaudete et exsultate 40-46
  • Najmojsze
    Najmojsze
  • [muzyka] Pieśń o zmartwychwstaniu umarłych
    [muzyka] Pieśń o zmartwychwstaniu umarłych
  • Milczenie dla milczenia to grzech
    Milczenie dla milczenia to grzech
©2022 Oczy wiary | Powered by WordPress & Superb Themes
Facebook