Przejdź do tekstu.
Menu
Oczy wiary
  • Strona główna
  • Podcast
    • Christus vivit
    • Gaudete et exsultate
  • Blog
  • Mogilski Krzyż
  • Muzyka
Oczy wiary

Podcast 2.16 Nie patrz z balkonu! – Christus vivit 134-143

Opublikowane 13 marca 202113 marca 2021 by Katarzyna Kajzar

Charakterystyczne dla młodości są marzenia, dzięki którym wybijamy się do lepszego życia, tworzymy tutaj coś dobrego, wartościowego, pięknego. Z drugiej natomiast strony czas młodości i młodość ufających Panu daje siłę i wytrwałość do tego, by cierpliwie i rezygnując z pośpiechu, z nadzieję i determinacją ten lepszy kawałek świata i swoje lepsze życie budować.
Posłuchaj Papieża!

2.16 Nie patrz z balkonu!

Pozostałe odcinki znajdziesz w tych postach: tutaj

Zasubskrybuj w swojej aplikacji

Kanał RSS: https://anchor.fm/s/7998584/podcast/rss

Anchor.fm tutaj
Breaker: tutaj
Castbox: tutaj
Podcasty Google: tutaj
iTunes: tutaj
Pocket Cast: tutaj
Podbean: tutaj
RadioPublic: tutaj
Spotify: tutaj
Stitcher: tutaj

Christus vivit 134-143

ROZDZIAŁ PIĄTY

Drogi młodości

134. Jak przeżywa się młodość, kiedy dajemy się oświecić i przemienić przez wspaniałą wieść Ewangelii? Ważne jest postawienie sobie tego pytania, bo młodość jest nie tyle zasługą, ile darem Boga: „Młodość jest łaską, to szczęście”[. Jest darem, który możemy bezużytecznie zmarnować lub przyjąć z wdzięcznością i przeżywać w pełni.

135. Bóg jest sprawcą młodości i działa w każdym młodym człowieku. Młodość jest czasem błogosławionym dla młodego człowieka i błogosławieństwem dla Kościoła i świata. To radość, pieśń nadziei i szczęścia. Docenianie młodości oznacza postrzeganie tego okresu życia jako czasu cennego, a nie jako fazy przejściowej, w której ludzie młodzi czują się pchnięci w dorosłość.

Czas marzeń i wyborów

136. W czasach Jezusa wyjście z dzieciństwa było zmianą jak najbardziej oczekiwaną, która była celebrowana i świętowana. Dlatego Jezus, kiedy przywrócił życie dziewczynce-dziecku (por. Mk 5, 39), zrobił więcej, sprawił, że dojrzała i stała się dziewczyną – talitha (por. Mk 5, 41). Mówiąc: „Talitha kum”, jednocześnie uczynił ją bardziej odpowiedzialną za swe życie, otwierając jej drzwi młodości.

137. „Młodość, będąca fazą rozwoju osobowości, charakteryzuje się marzeniami, które nabierają kształtu, relacjami, które są coraz bardziej spójne i zrównoważone, próbami i eksperymentami, decyzjami, które stopniowo budują projekt życia. W tym okresie życia ludzie młodzi są powołani, aby zaprojektować sobie przyszłość, nie odcinając korzeni, by budować niezależność, ale nie w samotności”[.

138. Miłość Boga i nasz związek z żywym Chrystusem nie przeszkadzają nam w marzeniu, nie wymagają od nas ograniczania naszych horyzontów. Wręcz przeciwnie, ta miłość nas motywuje, pobudza, ukierunkowuje ku życiu lepszemu i piękniejszemu. Słowo „niepokój” podsumowuje wiele poszukiwań serc ludzi młodych. Jak powiedział święty Paweł VI, „właśnie w dręczącym was niezadowoleniu […], jest element światła”. Niespełniony niepokój wraz z zadziwieniem nowościami, które pojawiają się na horyzoncie, otwiera drogę do śmiałości, która ich pobudza, by wziąć swe życie w swoje ręce i stawać się odpowiedzialnymi za misję. Ten zdrowy niepokój, który budzi się szczególnie w młodości, pozostaje cechą charakterystyczną każdego serca, które pozostaje młode, dyspozycyjne, otwarte. Prawdziwy wewnętrzny spokój współistnieje z tym głębokim niespełnieniem. Święty Augustyn powiedział: „Stworzyłeś nas bowiem, jako skierowanych ku Tobie. I niespokojne jest serce nasze, dopóki w Tobie nie spocznie”[.

139. Jakiś czas temu pewien przyjaciel zapytał mnie, co widzę, gdy myślę o człowieku młodym. Moja odpowiedź brzmiała: „Widzę chłopca lub dziewczynę, którzy szukają własnej drogi, którzy nieomal unoszą się nad ziemią, patrzą na świat i spoglądają na horyzont oczami przepełnionymi nadzieją, mają plany na przyszłość, ale i złudzenia. Młody człowiek chodzi na dwóch nogach jak dorosły, ale w odróżnieniu od dorosłych, którzy stojąc, trzymają nogi koło siebie, on zawsze ma jedną wysuniętą, gotów ruszyć, wystartować. Zawsze kieruje się do przodu. Mówić o młodych to mówić o obietnicach, a zatem o radości. Młodzi mają wiele siły, są zdolni patrzeć z nadzieją. Młody człowiek żyje obietnicą życia, ma w sobie pewien stopień wytrwałości: ma dość szaleństwa, aby móc się łudzić, i dość zdolności, by móc się wyleczyć z rozczarowań, jakie mogą stąd wynikać”].

140. Niektórzy młodzi być może odrzucają ten etap życia, ponieważ chcieliby być nadal dziećmi lub chcą „nieokreślonego przedłużenia okresu młodzieńczego i odkładania decyzji. Lęk przed tym, co ostateczne, rodzi w ten sposób pewien rodzaj paraliżu decyzyjnego. Jednakże młodość nie może pozostać czasem w zawieszeniu: to wiek decyzji i właśnie na tym polega jej urok oraz jej największe zadanie. Ludzie młodzi podejmują decyzje w sferze zawodowej, społecznej, politycznej, a także inne, bardziej radykalne, które nadadzą ich życiu decydujący kształt”[. Podejmują również decyzje dotyczące miłości, wyboru partnera i możliwości posiadania pierwszych dzieci. Pogłębimy te tematy w ostatnich rozdziałach, poświęconych powołaniu osobistemu i jego rozeznaniu.

141. Ale w marzenia, inspirujące decyzje, zawsze wymierzone jest „niebezpieczeństwo narzekania, rezygnacji. Zostawiamy je tym, którzy podążają za «boginią narzekającą» […] Jest to oszustwo: sprawia, że podążasz niewłaściwą drogą. Kiedy wszystko wydaje się trwać w bezruchu i stagnacji, kiedy niepokoją nas problemy osobiste, trudności społeczne nie znajdują właściwych odpowiedzi, nie jest dobrze poddawać się. Drogą jest Jezus: trzeba, by wszedł do naszej «łodzi» i wraz z Nim wypłynąć na głębię! On jest Panem! Zmienia perspektywę życia. Wiara w Jezusa prowadzi do nadziei, która idzie dalej, to pewność oparta nie tylko na naszych zaletach i zdolnościach, ale także na Słowie Bożym, na zaproszeniu, które pochodzi od Niego. Nie czyniąc zbytnich ludzkich obrachunków i nie zawracając sobie głowy sprawdzaniem, czy otaczająca was rzeczywistość pokrywa się z waszymi pewnikami, wypłyńcie na głębię, wyjdźcie z własnych ograniczeń”[.

142. Musimy trwać na drodze marzeń. Dlatego trzeba zwracać uwagę na pokusę, która często płata nam figle: niepokój. Może stać się wielkim wrogiem, kiedy wiedzie nas do kapitulacji, gdy odkrywamy, że rezultaty nie przychodzą natychmiast. Najpiękniejsze marzenia zdobywa się, mając nadzieję, cierpliwość i determinację, rezygnując z pośpiechu. Jednocześnie nie wolno się zamykać z powodu niepewności i obawy przed ryzykiem czy popełnianiem błędów. Musimy się raczej obawiać życia sparaliżowanego, jak żywe trupy, sprowadzeni do istot, które nie żyją, bo nie chcą ryzykować, bo nie realizują swoich przedsięwzięć, albo boją się popełniać błędy. Nawet jeśli się pomylisz, zawsze możesz podnieść głowę i zacząć od nowa, ponieważ nikt nie ma prawa ukraść ci nadziei.

143. Młodzi, nie rezygnujcie z tego, co najlepsze w waszej młodości, nie patrzcie na życie z balkonu. Nie mylcie szczęścia z kanapą i nie spędzajcie całego życia przed ekranem. Nie stawajcie się też smutnym widowiskiem porzuconego pojazdu. Nie bądźcie zaparkowanymi autami, ale raczej pozwólcie, by rozkwitły wasze marzenia i podejmujcie decyzje. Ryzykujcie, nawet jeśli popełnicie błędy. Nie żyjcie, byle przeżyć z duszą znieczuloną, i nie patrzcie na świat tak, jakbyście byli turystami. Róbcie raban! Przepędźcie paraliżujące was lęki, byście się nie stali młodymi mumiami. Żyjcie! Weźcie się za to, co w życiu najlepsze! Otwórzcie klatki i wyfruńcie! Proszę was, nie przechodźcie na przedwczesną emeryturę.

Inne ciekawe posty:

  • Podcast 2.24 Gdyby młody wiedział, a stary mógł – Christus vivit – 187-191Podcast 2.24 Gdyby młody wiedział, a stary mógł – Christus vivit – 187-191
  • Podcast 2.17 Bóg chce, żebyś żyła, żebyś żył – Christus vivit 144-149Podcast 2.17 Bóg chce, żebyś żyła, żebyś żył – Christus vivit 144-149
  • Podcast 2.9 Wyrwani z korzeniami – Christus vivit 86-94Podcast 2.9 Wyrwani z korzeniami – Christus vivit 86-94
  • Podcast 2.7 Płacz i rodzenie – Christus vivit 71-80Podcast 2.7 Płacz i rodzenie – Christus vivit 71-80
  • Podcast 2.5 Obietnica – Christus vivit 43-63Podcast 2.5 Obietnica – Christus vivit 43-63
  • Podcast 2.4 Uważność i zaczynanie od nowa – Christus vivit 34-42Podcast 2.4 Uważność i zaczynanie od nowa – Christus vivit 34-42

Kliknij i udostępnij. Warto.

  • Udostępnij
  • Tweet

Dodaj komentarz Anuluj pisanie odpowiedzi

Twój adres e-mail nie zostanie opublikowany. Wymagane pola są oznaczone *

Szukaj

Podcast Oczy wiary

Oczy wiary
Oczy wiary

Czytamy dokumenty papieża, bo są mądre, entuzjastyczne i warte poznania. Nie wgłębiamy się w teologię, szukamy wskazówek i porad dobrych do zastosowania w naszym zwykłym, codziennym życiu, bo chrześcijaństwo jest codzienne.
Strona: https://posluchajpapieza.pl

2.32 Bóg woła – Christus vivit 248-252
byKatarzyna Kajzar

Odwieszamy wąskie rozumienie „powołania” i wracamy do podstawowego, szerokiego znaczenia tego słowa. Warto zacząć od fundamentu, potem łatwiej ściany stawiać ;)

Link do strony odcinka: https://oczywiary.pl/podcast-2-32-bog-wola-christus-vivit-248-252

2.32 Bóg woła – Christus vivit 248-252
2.32 Bóg woła – Christus vivit 248-252
17 grudnia 2021
Katarzyna Kajzar
2.31 Bardzo blisko ludzi – Christus vivit – 230-247
8 grudnia 2021
Katarzyna Kajzar
2.30 Do kogo należałoby zadzwonić – Christus vivit 224-229
19 listopada 2021
Katarzyna Kajzar
2.29 Sposoby modlitwy – Christus vivit – 221-223
6 listopada 2021
Katarzyna Kajzar
2.28 Zaufać tym dziwnym ludziom – Christus vivit – 216-220
15 października 2021
Katarzyna Kajzar
2.27 Uspokój się i idź – Christus vivit – 209-215
2 października 2021
Katarzyna Kajzar
2.26 Radość – Christus vivit – 202-208
20 września 2021
Katarzyna Kajzar
2.25 Kajak – Christus vivit – 192-201
3 września 2021
Katarzyna Kajzar
2.24 Gdyby młody wiedział, a stary mógł – Christus vivit – 187-191
21 sierpnia 2021
Katarzyna Kajzar
2.23 Korona, fundament i spotkanie – Christus vivit 179-186
6 sierpnia 2021
Katarzyna Kajzar
Search Results placeholder

Na facebooku

Na facebooku

Najczęściej czytane

  • Jak odbudować Kościół?
    Jak odbudować Kościół?
  • [muzyka] Odszedł Pasterz od nas
    [muzyka] Odszedł Pasterz od nas
  • [myzyka] Błogosławcie Pana
    [myzyka] Błogosławcie Pana
  • [muzyka] Modlitwa dominikańska
    [muzyka] Modlitwa dominikańska
  • Podcast #009 - Jak zmierzyć wiarę - Gaudete et exsultate 40-46
    Podcast #009 - Jak zmierzyć wiarę - Gaudete et exsultate 40-46
  • Najmojsze
    Najmojsze
  • [muzyka] Pieśń o zmartwychwstaniu umarłych
    [muzyka] Pieśń o zmartwychwstaniu umarłych
  • Milczenie dla milczenia to grzech
    Milczenie dla milczenia to grzech
©2022 Oczy wiary | Powered by WordPress & Superb Themes
Facebook