…nie byłoby nic niemożliwego!
Podcast 2.24 Gdyby młody wiedział, a stary mógł – Christus vivit – 187-191
Podcast 2.23 Korona, fundament i spotkanie – Christus vivit 179-186
Każdy z nas ma swoją koronę. Czy należy ją polerować, czy wyrzucić? Czego potrzebujemy poza koroną? I najważniejsze: jak konkretnie kłaść fundament pod prawdziwą solidarność społeczną?
Podcast 2.22 Katolickie pochodnie
Najedzeni prawdy „objawionej”, objawiamy ją innym z zaangażowaniem, można powiedzieć, że zajadle. Raczej dobrych efektów to nie przynosi. Więc jak nieść tę naszą pochodnię wiary? Czy w ogóle to robić?
Podcast 2.21 Świecki w Kościele – czy na pewno? – Christus vivit – 168-174
Co powinien robić świecki człowiek? Czy jego głównym zadaniem jest czytanie czytań podczas Mszy czy posługa katechety w parafii? Zdradzę Wam lepszy pomysł!
Podcast 2.19 Rozwój – jak to zrobić? – Christus vivit 158-162
Co zrobić z młodością na starość i którędy do rozwoju? Posłuchaj papieża!
Podcast 2.20 Być naprawdę razem – Christus vivit 163-167
To nie jest mała rzecz, umieć rozmawiać z innymi ludźmi tak, by rozmowa budowała jedność. Nieraz wypowiadamy wiele niepotrzebnych słów i po spotkaniu jest nam do siebie dalej niż było przed.Dzisiaj Franciszek o byciu razem i o ekstazie.
Mówić i milczeć pięknie
Często zdarza mi się słyszeć albo czytać o tym, że milczenie chrześcijanina jest przejawem jego pokory, bądź odwrotnie, że mówi tylko pyszałek i głupiec, mądry milczy. Czasami to nawet jest prawda, ale nie zawsze. I tak, jak każde pokolenie musi uczyć się mówić i chodzić, tak też wszyscy musimy na nowo przemyśleć jak cnoty chrześcijańskie wprowadzać w życie, w naszym […]
Podcast 2.18 Przyjaźń – Christus vivit 150-157
Czy przyjaźń jest ważna i jaka jest? Dlaczego mówimy o niej w kontekście Jezusa i jak przyjaźnić się z kimś, kogo nie widać, zwykle też nie słuchać, komu nic nie można dać? Posłuchaj!
Podcast 2.17 Bóg chce, żebyś żyła, żebyś żył – Christus vivit 144-149
Czasami mylimy się całkowicie, gdy się nam zdaje, że iść drogą chrześcijańską, to myśleć tylko i wyłącznie o smutnych i nudnych rzeczach, albo że Bóg chce od nas byśmy wyrzekli się radości życia i smakowania go. To wielki błąd w myśleniu o Bogu! On nam dał życie z całym jego blaskiem, byśmy je przeżyli pełną piersią. Zróbmy tak!
Całe serce naszej wiary
Wychowanie w wierze moich dzieci, wychowanie ich tak, by Bogu wierzyły i szły za Nim przez całe życie, daleko dalej niż sięgam i sięgnąć mogę, to jedna z moich większych trosk, zadanie ponad realne możliwości jakiegokolwiek rodzica. Przynajmniej ja tak to odczuwam.