„Jeżeli zatem zabiegasz o jakiś dar i wkładasz w to wiele wysiłku, ale nie otrzymujesz, to nie dziw się, najwyraźniej zapomniałeś, że Bóg nie daje darów za wysiłek, ale właśnie za pokorę. „K. Pałys OP
Jeśli zabiegasz, a nie otrzymujesz
Mówić i milczeć pięknie
Często zdarza mi się słyszeć albo czytać o tym, że milczenie chrześcijanina jest przejawem jego pokory, bądź odwrotnie, że mówi tylko pyszałek i głupiec, mądry milczy. Czasami to nawet jest prawda, ale nie zawsze. I tak, jak każde pokolenie musi uczyć się mówić i chodzić, tak też wszyscy musimy na nowo przemyśleć jak cnoty chrześcijańskie wprowadzać w życie, w naszym […]
Łaski
Kiedy Pan obdarowuje swoimi darami, zawsze powoduje to zmaganie. Walkę w nas. Taką toczoną w nocy, z nierozpoznanym przeciwnikiem, który odchodzi przed świtaniem. Pozostaje błogosławieństwo i zwichnięte biodro.
[muzyka] Litania pokory
Jak bardzo moja jest ta modlitwa! Szczególnie te słowa: „Wyzwól mnie, Jezu z pragnienia, aby być chwalonym” „Wyzwól mnie, Jezu z pragnienia, aby być lubianym” „Wyzwól mnie, Jezu z pragnienia, aby wybrano mnie przed innymi” „Wyzwól mnie, Jezu z pragnienia, aby zasięgano mojej rady” „Wyzwól mnie, Jezu z pragnienia, aby być uznanym” A w zasadzie to wszystkie. Zobacz:
Pierwszy stopień pokory
Pierwszy stopień pokory: „mieć stale przed oczyma Bojaźń Bożą i gorliwie starać się o niej nie zapominać”. Czyli co? Bać się mam stale i gorliwie w strachu trwać? Brzmi niesamowicie nierealnie, nierzeczywiście, nienaturalnie, nieprawidziwie. W ogóle NIE.
Dobra starość
Panie, Ty wiesz lepiej aniżeli ja sam, że się starzeję i pewnego dnia będę stary. Zachowaj mnie od zgubnego nawyku mniemania, że muszę coś powiedzieć na każdy temat i przy każdej okazji. Odbierz mi chęć prostowania każdemu jego ścieżek. Uczyń mnie poważnym, lecz nie ponurym. Czynnym, lecz nie narzucającym się. Szkoda mi nie spożytkować wielkich zasobów mądrości, jakie posiadam, ale […]
Przebieg życia
Staniątki to podkrakowski klasztor Mniszek Benedyktynek. Żyją one tam od mniej więcej ośmiu wieków, modlą się i pracują, tworzą swoją wielką historię i małą historię każdej z sióstr. Gawędy Staniąteckie napisała s. Małgorzata Borkowska OSB, przegrzebawszy archiwum i poznawszy na ile było to możliwe historię swojej Wspólnoty. W rozdziale „Przebieg życia zakonnego” pisze niby to o mniszkach, ale nie jestem […]