Menu
Oczy wiary
  • Strona główna
  • Podcast
    • Christus vivit
    • Gaudete et exsultate
  • Blog
  • Mogilski Krzyż
  • Muzyka
Oczy wiary

Podcast #013 – Błogosławieni ubodzy w duchu – Gaudete et exsultate 63-70

Opublikowane 10 lutego 201913 marca 2019 by Katarzyna Kajzar

Zaczynamy czytać fantastyczny trzeci rozdział adhortacji, a którym Papież otwiera Ewangelię i zdanie po zdaniu rozbiera błogosławieństwa. Robi się z tego niezły plan. Dobra, dobra, jeszcze nie plan, to jest świetnie wytyczony kierunek i pokazana droga, jaką należy pójść.

OW #013 – Błogosławieni ubodzy w duchu – Gaudete et exsultate 63-70

Pozostałe odcinki znajdziesz w tych postach: tutaj

Zasubskrybuj w swojej aplikacji

Kanał RSS: https://anchor.fm/s/7998584/podcast/rss

Anchor.fm tutaj
Breaker: tutaj
Castbox: tutaj
Podcasty Google: tutaj
iTunes: tutaj
Pocket Cast: tutaj
Podbean: tutaj
RadioPublic: tutaj
Spotify: tutaj
Stitcher: tutaj

Gaudete et exsultate 63-70

III. W ŚWIETLE MISTRZA

63. Może istnieć wiele teorii na temat świętości, obfitych wyjaśnień i rozróżnień. Taka refleksja może być przydatna, ale nic nie jest bardziej pouczające, niż powrót do słów Jezusa i przyjęcie Jego sposobu przekazywania prawdy. Jezus wyjaśnił z całą prostotą, co to znaczy być świętymi, a uczynił to, kiedy zostawił nam błogosławieństwa (por. Mt 5, 3-12; Łk 6, 20-23). Są one jakby dowodem tożsamości chrześcijanina. Zatem, jeśli ktoś z nas stawia sobie pytanie: „Jak można stać się dobrym chrześcijaninem?” – odpowiedź jest prosta: trzeba, aby każdy na swój sposób czynił to, co mówi Jezus głosząc błogosławieństwa. W nich naszkicowane jest oblicze Mistrza, do którego ukazywania w życiu codziennym jesteśmy powołani.

64. Słowo „szczęśliwy” lub „błogosławiony” staje się synonimem słowa „święty”, ponieważ wyraża, że osoba, która jest wierna Bogu i żyje Jego słowem, osiąga prawdziwe szczęście, dając siebie w darze.

POD PRĄD

65. Chociaż słowa Jezusa mogą wydawać nam się poetyckie, to jednak są one przeciwstawne wobec tego, co czyni się zazwyczaj i co czyni się w społeczeństwie. I chociaż to orędzie Jezusa nas pociąga, to jednak świat prowadzi nas do innego stylu życia. Błogosławieństwa nie są bynajmniej czymś lekkim, ani powierzchownym. Wręcz przeciwnie, możemy nimi żyć tylko wtedy, gdy Duch Święty przenika nas całą Swoją mocą i uwalnia nas od słabości egoizmu, lenistwa czy pychy.

66. Posłuchajmy ponownie Jezusa, z całą miłością i szacunkiem, na które zasługuje Mistrz. Pozwólmy Mu, aby Jego słowa nas uderzyły, prowokowały, wzywały do prawdziwej przemiany życia. W przeciwnym razie świętość będzie tylko słowami. Przypomnijmy sobie teraz kolejne błogosławieństwa w wersji Ewangelii Mateusza (por. Mt 5, 3-12).

„Błogosławieni ubodzy w duchu, albowiem do nich należy królestwo niebieskie”

67. Ewangelia zachęca nas do rozpoznania prawdy naszego serca, aby zobaczyć, w czym upatrujemy bezpieczeństwa naszego życia. Zwykle bogacz czuje się pewnie dzięki swoim bogactwom i sądzi, że gdy są one zagrożone, rozpada się cały sens jego życia na ziemi. Sam Jezus powiedział nam o tym w przypowieści o bogatym głupcu, który – pewny siebie – nie pomyślał, że może umrzeć tego samego dnia (por. Łk 12, 16-21).

68. Bogactwa nic tobie nie zapewniają. Co więcej: gdy serce czuje się bogate, jest tak bardzo zadowolone z siebie, że nie ma w nim miejsca na słowo Boże, na to, by kochać braci ani cieszyć się najważniejszymi rzeczami w życiu. Poprzez to jesteśmy pozbawieni najwspanialszych dóbr. Dlatego Jezus nazywa błogosławionymi ubogich w duchu, którzy mają serca ubogie, do których może wejść Pan ze swoją nieustanną nowością.

69. To ubóstwo duchowe jest ściśle związane z ową „świętą obojętnością”, proponowaną przez św. Ignacego z Loyoli, w której osiągamy piękną wolność wewnętrzną: „Trzeba nam stać się ludźmi obojętnymi [nie robiącymi różnicy] w stosunku do wszystkich rzeczy stworzonych, w tym wszystkim, co podlega wolności naszej wolnej woli, a nie jest jej zakazane [lub nakazane], tak byśmy z naszej strony nie pragnęli więcej zdrowia niż choroby, bogactwa [więcej] niż ubóstwa, zaszczytów [więcej] niż wzgardy, życia długiego [więcej] niż krótkiego, i podobnie we wszystkich innych rzeczach”.

70. Łukasz nie mówi o ubóstwie „ducha”, ale o byciu „ubogim” i nic więcej (por. Łk 6, 20). Zatem zachęca nas do życia surowego i ogołoconego. W ten sposób wzywa nas, abyśmy uczestniczyli w życiu najbardziej potrzebujących, w życiu, jakie prowadzili apostołowie, a na koniec, abyśmy upodobnili się do Jezusa, który „będąc bogaty, dla nas stał się ubogim” (2 Kor 8, 9). Bycie ubogim w sercu, to właśnie jest świętość.

Inne ciekawe posty:

  • Podcast #025 – Ciesz się i żartuj – Gaudete et exsultate 122-128Podcast #025 – Ciesz się i żartuj – Gaudete et exsultate 122-128
  • Podcast #017 – Błogosławieni miłosierni – Gaudete et exsultate 80-82Podcast #017 – Błogosławieni miłosierni – Gaudete et exsultate 80-82
  • Podcast #027 – Obecność w życiu drugiego – Gaudete et exsultate 140-146Podcast #027 – Obecność w życiu drugiego – Gaudete et exsultate 140-146
  • Podcast #021 – Wielka reguła postępowania – Gaudete et exsultate 95-99Podcast #021 – Wielka reguła postępowania – Gaudete et exsultate 95-99
  • Podcast #030 Walka i czujność, czyli świętość kontra diabel – Gaudete et exsultate 158-165Podcast #030 Walka i czujność, czyli świętość kontra diabel – Gaudete et exsultate 158-165
  • Podcast #031 Rozeznanie – Gaudete et exsultate 166-177Podcast #031 Rozeznanie – Gaudete et exsultate 166-177

Kliknij i udostępnij. Warto.

  • Udostępnij
  • Tweet

Dodaj komentarz Anuluj pisanie odpowiedzi

Twój adres email nie zostanie opublikowany. Pola, których wypełnienie jest wymagane, są oznaczone symbolem *

Podcast Oczy wiary

Oczy wiary
Oczy wiary
Czytamy dokumenty papieża, bo są mądre, entuzjastyczne i warte poznania. Nie wgłębiamy się w teologię, szukamy wskazówek i porad dobrych do zastosowania w naszym zwykłym, codziennym życiu, bo chrześcijaństwo jest codzienne. Strona: https://posluchajpapieza.pl

Podcast Subscription Menu

  • Visit Website
  • RSS Feed
2.16 Nie patrz z balkonu! – Christus vivit 134-143
by Katarzyna Kajzar

Charakterystyczne dla młodości są marzenia, dzięki którym wybijamy się do lepszego życia, tworzymy tutaj coś dobrego, wartościowego, pięknego. Z drugiej natomiast strony czas młodości i młodość ufających Panu daje siłę i wytrwałość do tego, by cierpliwie i rezygnując z pośpiechu, z nadzieję i determinacją ten lepszy kawałek świata i swoje lepsze życie budować.

Posłuchaj Papieża!

Strona odcinka: https://oczywiary.pl/2021/03/13/podcast-2-16-nie-patrz-z-balkonu-christus-vivit-134-143/

2.16 Nie patrz z balkonu! – Christus vivit 134-143
2.16 Nie patrz z balkonu! – Christus vivit 134-143
13 marca 2021
Katarzyna Kajzar
2.15 Miłość, intensywność i namiętność – Christus vivit 130-133
19 lutego 2021
Katarzyna Kajzar
2.14 Moralność nie może być pierwsza – Christus vivit 124-129
2 lutego 2021
Katarzyna Kajzar
2.13 Tak nieskończona, że bezcenna – Christus vivit 118-123
13 grudnia 2020
Katarzyna Kajzar
2.12 Kochać tak, by przytulał sam Bóg – Christus vivit 111-117
28 listopada 2020
Katarzyna Kajzar
2.11 W cztery oczy w papieżem – Christus vivit 103-110
14 listopada 2020
Katarzyna Kajzar
2.10 Dość! – Christus vivit 95-102
3 listopada 2020
Katarzyna Kajzar
2.9 Wyrwani z korzeniami – Christus vivit 86-94
17 października 2020
Katarzyna Kajzar
2.8 Szukaj dobra, idź za nim – Christus vivit 81-85
3 października 2020
Katarzyna Kajzar
2.7 Płacz i rodzenie – Christus vivit 71-80
19 września 2020
Katarzyna Kajzar
Search Results placeholder

Na facebooku

Na facebooku

Najczęściej czytane

  • [muzyka] Litania pokory
    [muzyka] Litania pokory
  • [myzyka] Błogosławcie Pana
    [myzyka] Błogosławcie Pana
  • [muzyka] Pieśń o zmartwychwstaniu umarłych
    [muzyka] Pieśń o zmartwychwstaniu umarłych

Szukaj

©2021 Oczy wiary | Powered by WordPress & Superb Themes
Facebook